Уроки А. Мельника, З-85у

На всероссийской конференции иранистов с докладом выступил выпускник ВКИМО 1985 года Аркадий Мельник. Он является автором учебника русского языка для иранцев (иностранцев, изучающих русский язык). Приводим два урока из этого учебника.
УРОК 1
درس اول
РУССКАЯ АЗБУКА
الفبای روسی

حروف برابر فارسی
حروف چاپی بزرگ و کوچک آ

А а
ب Б б
و ِ В в
گ Г г
د Д д
ی ِ Е е,

ی Ё ё
ژ Ж ж
ز،ذ،ظ ، ض З з
ا ی И и
ی (کوتاه) ا Й й
ک К к
ل Л л
م М м
ن Н н
ا О о
پ П п
ر Р р
ث ، س ، ص С с
ت ، ط Т т
و ا У у
ف Ф ф
خ Х х
تس Ц ц
چ Ч ч
ش Ш ш
شچ Щ щ
نشانه مکث ( زمختی ) ъ
ای سخت ы
نشانه نرمی ь
اِ Э э
یو Ю ю
یا Я я
الفبای زبان روسی 33 حرف دارد:
10حرف صدادار: а, е, ё, и, о, у, ы, э,ю,яو 20 حرف بیصدا б، в، г، д، ж، з، к، л، м، н، п، р، с، т، ф، х، ц، ч، ш،щ.. یک حرف نیمه صدادار йو حروف ь ъ, که تلفظ نمی شوند.

Русские буквы обозначают 10 гласных и 20 согласных звуков.
Условно можно сказать, что гласные буквы в русском языке соответствуют диакритическим знакам «забар» — َ, «зир» -ِ , «пиш» -ُ в персидском языке.
В русском языке (письме и речи) отсутствуют дифтонги.
Русские пишут слева направо.

Буквы ъ, ы, ь всегда пишутся с маленькой буквы.
حروف ъ, ы, ь همیشه به شکل کوچک نوشته می شوند.
Имена собственные в русском языке начинаются с большой буквы.
اسامی شخصی در زبان روسی با حرف بزرگ شروع می شوند.
Сюда относятся имена людей, их отчества и фамилии, названия стран, городов, рек, озёр, морей, океанов, гор, пустынь, улиц, площадей.
Предложение в русском языке всегда начинается с большой буквы.
اسامی شخصی در زبان روسی با حروف بزرگ شروع میشوند مانند نام اشخاص، نام پدرشان، نام خانوادگی، نام کشورها، شهرها، رودها، دریاچه ها، دریا ها، اقیانوسها، کوهها، دشتها، خیابان ها، میدان ها. جمله در زبان روسی همیشه با حرف بزرگ شروع میشود. برای مثال:
Hапример: Россия, Иран, Москва, Тегеран, Ахмад, Миша Смирнов, Игорь, Маша, Галя Николаева, Александр Сергеевич Пушкин, река Волга, река Кубань, озеро Байкал, озеро Ладога, горы Урал, Памир, Гиндукуш, пустыня Сахара, Даште Лут, Даште Кявир, улица Красная, Длинная, площадь Свободы, Энтузиастов, Восстания.

Буквы пишутся, а звуки произносятся. Обычно буква алфавита передаёт один звук, но буквы е, ё, ю, я передают составные звуки и их можно передавать в транскрипции следующим образом:
حروف نوشته میشوند اما اصوات تلفظ میگردند. معمولأ یک حرف یک صوت را ادا میکند ، اما اصوات زیر مرکب هستند و ترنسکریپسیون آنها بصورت زیر میباشد:
е → [йэ]
ё → [йо]
ю → [йу]
я → [йа]
Транскрипцию принято брать в квадратные скобки. ترنسکریپسیون معمولآ درکروشه نوشته میشود.

Например, мы пишем: но говорим, произносим:
مثال بصورت زیر می نویسیم: بعنوان اما اینطور تلفظ میکنیم

есть خوردن [йэсть]
ехать (با ماشین) رفتن [йэхать]
ёлка کاج [йолка]
ёмкий دارای حجم [йомкий]
ёмкость ظرفیت [йомкость]
всё ، همه تمام [фсйо]
весёлый ، شاد مسرور [висйолый]
щётка برس [шйотка]
твёрдый ، سخت جامد [тфйордый]
ружьё تفنگ [ружйо]
чьё مال کی [чьйо]
ещё ، دوباره باز هم [ишйо]
трёх از سه [трйох]
четырёх از چهار [четырйох]
ёж خارپشت [йож]
юбка دامن [йупка]
юрист حقوقدان [йурист]
компьютер رایانه [кампьйутер]
Юра نام مرد [йура]
юный جوان [йуный]
юность جوانی [йуность]
юг جنوب [йук]
Любовь, любовь عشق ، نام زن [лйубофь]
любой هرکس ، هر چیز [лйубой]
я من [йа]
яблоко سیب [йаблоко]
язык زبان [йазык]
яйцо مرغ تخم [йайцо]
январь ژانویه [йанварь]
ящик صندوق [йашчик]
ясно واضح [йасна]

Имена в русском языке имеют 2 формы, — официальную и разговорную. Например:
اسامی در زبان روسی دو گونه میباشند: بصورت رسمی و عامیانه ، برای مثال:
Официальная форма Разговорная форма
بصورت عامیانه بصورت رسمی
Мужские имена: اسامی مذکر

Александр Саша
Анатолий Толя
Андрей Андрюша
Алексей Алёша, Лёша
Борис Боря
Валентин Валя
Василий Вася
Виктор Витя
Владимир Володя, Вова
Геннадий Гена
Данил Даня
Дмитрий Дима
Евгений Женя
Иван Ваня
Игорь Гоша
Кирилл Кирюша
Константин Костя
Леонид Лёня
Михаил Миша
Николай Коля
Олег Олег
Павел Паша
Пётр Петя
Савелий Сава
Сергей Серёжа, Серёга
Родион Родя
Роман Рома
Тимофей Тима
Фёдор Федя
Эдуард Эдик
Юрий Юра

От мужских имён собственных в официальной форме в русском языке образуются так называемые отчества. Они обозначают имя отца и используются в документах или при уважительном обращении к мужчине или женщине. Например:
در زبان روسی از اسامی شخصی مذکر به شکل رسمی به اصطلاح отчество تشکیل میشود. آنها نشان دهندۀ نام پدر بوده و در اسناد یا هنگام ابراز احترام به مرد یا زن به کار می روند ، برای مثال:

Отчество для мужчин в русском языке образуется по следующей схеме:
برای مردها به روش زیر تشکیل میشود: زبان روسی درотчество
Осипов Николай Иванович, — Осипов – фамилия نام خانوادگی
Николай – имя мужчины نام مرد
Иван (имя отца) + ович – отчество
Некрасов Алексей Николаевич, — Некрасов – фамилия نام خانوادگی
Алексей – имя мужчины نام مرد
Николай (имя отца) + евич — отчество
Петров Сергей Юрьевич, — Петров – фамилия نام خانوادگی
Сергей – имя мужчины نام مرد
Юрий (имя отца) + ьевич – отчество

Женские имена اسامی مؤنث

Александра Саша
Валентина Валя
Вера Вера
Виктория Вика
Галина Галя
Дарья Даша
Евгения Женя
Екатерина Катя
Елена Лена, Алёна
Зинаида Зина
Ирина Ира
Кристина Кристя
Людмила Мила, Люся
Мария Маруся, Маша
Марина Марина
Наталья Наташа
Ольга Оля
Раиса Рая
Светлана Света
Татьяна Таня

Отчество в русском языке для женщин образуется по следующей схеме:
برای زن ها به روش زیر تشکیل میشود: در زبان روسیотчество

Осипова Светлана Александровна, — Осипова – фамилия نام خانوادگی
Светлана – имя женщины نام زن
Александр (имя отца) + овна – отчество
Некрасова Марина Павловна, — Некрасова — фамилия نام خانوادگی
Марина – имя женщины نام زن
Павел (имя отца) + овна – отчество
Петрова Татьяна Сергеевна, — Петрова – фамилия نام خانوادگی
Татьяна – имя женщины نام زن
Сергей (имя отца) + евна – отчество.

От женских имён отчество в русском языке не образуются.
از اسامی مؤنث تشکیل نمیشود. отчество در زبان روسی

Образование отчества в русском языке можно сравнить с персидской формулой:
تشکیل отчества در زبان روسی را میتوان به روش فارسی زیر توضیح داد:
احمد فرزند علی

لاله فرزند بختیار

Следует отметить, что в русском языке, в отличие от персидского языка ударение в словах не бывает фиксированным. Ударение в русских словах необходимо запомнить.
لازم به تذکر است که در زبان روسی بر خلاف زبان فارسی تکیه در کلمات جای ثابتی ندارد. تـکیه در کلمات روسی را باید به خاطر سپرد.
Для чего нужно знать ударение в русском языке? Для правильного произношения и для различения слов. Кроме этого, некоторые гласные звуки без ударения произносятся в слове иначе, чем пишутся их соответствующие буквы.
برای چه لازم است تکیه را در کلمات روسی به یاد داشته باشیم؟ برای تلفظ صحیح کلمات و نیز برای اینکه در بعضی از کلمات روسی با عوض شدن جای تکیه ، معنی کلمه تغییر پیدا می کند. علاوه بر این تلفظ بعضی از اصوات صدادار بدون تکیه با حروف برابر آنها فرق دارد.

Пишем: Произносим:

اینگونه تلفظ میکنیم : اینگونه مینویسیم :

окно پنجاره [акно]
костюм کت و شلوار ، کت و دامن [кастйум]
плохо است بد [плоха]
хороший خوب [харошый]
плохой بد، خراب [плахой]
дорогой ، گرامی ، گران عزیز [дарагой]
дорога خیابان [дарога]
организация مؤسسه، سازمان [арганизацыя]
опять ، دوباره باز هم [апять]
надо لازم است [нада]
еда غذا [йида]
её مال او ، از او (زن) [йийо]
ему به او (مرد) [йиму]
ещё ، بار دیگر باز هم [йишйо]
зелёный سبز [зилёный]
вместе با هم [вмести]
после پس از [посли]
человек آدم [чилавек]
сестра خواهر [систра]
жареный سرخ شده، [жариный]

Итак, о без ударения читается как → а, е без ударения читается как → и.

بنابر این ، о بدون تکیه مثل а و е بدون تکیه مثل и خوانده میشود.

Е после ж, ц произносится как э: [ближэ], [жэлание], [цэна], [цэлый], [палатенцэ], [ниужэли], [праизнашэнии], [жэна], [жэншшина], [кашэль], хотя пишется: ближеنزدیکتر , желание میل , цена قیمت , целый کامل، تمام , полотенце حوله . неужели مگر , произношение تلفظ , жена همسر (خانم) , женщина زن , кашель سرفه .

е بعد از ж, ц مثل э تلففظ میشود، در حالی که خود کلمات با е نوشته میگردد.

И после ж, ш, ц произносится как ы: [машына], [ножы], [карандашы], [лекцыя], [функцыя], [дружына], [дружыть], [жыть], [жызнь], [жыта], [вражына], хотя пишется: машинаماشین , ножи  چاقوها , карандаши  مداد ها, лекция درس , функция عملکرد ، وظیفه , дружина سپاه پادشاه , дружить رفاقت کردن , жить زندگی کردن , житоچاودار , вражина دشمن .

и بعد از ж, ц, ш مثل ы تلففظ میشود، در حالی که خود کلمات با и نوشته میگردد.

Необходимо запомнить, что ударение всегда падает на гласный звук. В словах с буквой ё ударение всегда падает на этот звук.
باید به خاطر سپرد که تکیه همیشه برروی صوت صدادار میباشد. در کلمات دارای حرف ё ، تکیه همیشه بر روی آن میباشد.
Согласные звуки делятся на звонкие и глухие:

اصوات بیصدا در زبان روسی به دو گروه ، یعنی اصوات بیصدای زنگدار و اصوات بی صدای گنگ تقسیم می شوند. آنها به قرار ذیل اند:

р, н, м, л, й з ж д г в б حروف بیصدای زنگدار

щ, ч, ц, х с ш т к ф п حروف بیصدای گنگ

В определённых случаях в русском языке звонкие согласные произносятся как глухие, близкие по образованию, и это видно из таблицы.

در زبان روسی در موارد معینی حروف بیصدای زنگدار مانند حروف بیصدای گنگ مشابه خود تلفظ میشوند. бمانند п ،в مانند ф ،г مانند к ،д مانند т ،ж مانند ш ،وз مانندс ممکن است تلفظ شوند. در موارد زیر حروف بیصدای زنگدار مانند حروف بیصدای گنگ تلفظ میشوند.
1) در آخر کلمه ، مانند:
лоб [лоп] پیشانی парад [парат] رسم گذشت
порог [парок]درگاه
снег [снек] برف сад [сат] باغ
юг [йук] جنوب обед [абет]نهار
город [горат] شهر под [пот]زیر
завод [завот] کارخانه доклад [дaклат] گزارش
груз [грус] بار гриб [грип]قارچ
против [протиф] مقابل

Обратите внимание на слова, близкие по звучанию, но разные по смыслу:
под [пот] زیر потعرق
обед [абет] نهار обетقسم ،سوگند
пруд [прут] تالاب прутشاخه
код [кот] کد котگربه (نر)
гриб [грип] قارچ гриппگریپ
бог [бок] خدا бок پهلو
боб [боп] حبوبات поп رهبر مذهبی در کلیسای ارتودکس
лез [лес] خزید лесجنگل
гора [гара] کوه кора پوست درخت
дом [дом] خانه томجلد کتاب
гость [гость] مهمان костьاستخوان
плод [плот] ، ثمر میوه плот کلک
рог [рок] شاخ рокسرنوشت، قسمت
порог [парок] در ، درگاه آستانه парок (сердца) حمله قلبی
) در اول یا وسط کلمه پیش از حروف بیصدای گنگ ، مانند:2

робкий [ропкий] ترسو завтра [зафтра] فردا
подписать [патписать] امضاُ کردن над светом [нат сфетам] بالای نور
без силы [бес силы] بی توان подшипник [патшыпник] بل برینگ

Слова что ( چه ، چی ), чтобы ( تا، تا که ) произносятся [што] , [штобы].

Следует помнить, что в русском языке, в отличие от персидского, в начале некоторых слов могут сочетаться несколько согласных звуков подряд, например: стакан, сделать, шкаф, Сталинград и т.д.
در اینجا باید به این نکته توجه کنیم که در زبان روسی ، بر خلاف زبان فارسی ، در ابتدای بعضی از کلمات امکان تلفظ چند حرف بی صدا به صورت تواُم (بدون کاربرد حروف صدادار) وجود دارد ، برای مثال:
стакан — لیوان , сделать — کردن , шкаф — اشکاف ,Сталинград — استالینگراد .

Сочетание двух согласных в слове – اجتماع الساکنین

В случае, если первая согласная обозначает глухой звук, а вторая – звонкий, то всё сочетание произносится как два звонких звука: сделать [зделать] , вокзал [вагзал] , к дереву [г дереву] , просьба [прозьба].
در صورتی که حرف بیصدای گنگ پیش از حرف بیصدای زنگدار بیاید ، حرف گنگ همانند حرف مشابه زنگدار خود تلفظ میشود ، مانند:
сделать [зделать] , вокзал [вагзал] استگاه — , к дереву [г дереву] – به درخت просьба [прозьба]خواهش — .

Сочетание сш и зш произносятся как долгий звук [шш]:
حروف تواُم сш و зш مانند صوت کشیدۀ шш تلفظ میشوند ، مانند:
Бесшумный→бишшумный (بی صدا), без шапки→бишшапки(بدون کلاه) .

Сочетания сч и зч произносятся так же, как буква щ, т.е. как долгий мягкий ш (шш):
حروف تواُم сч و зч مانند щ ، یعنی صوت کشیدۀ шш تلفظ میشوند ، مانند:

счастье→[шшастьи]خوشبختی — ,
считать→[шшитать] شمردن، حساب کردن -,
подписчик→[падпишшик]مشترک (به روزنامه، مجله) — ,
заказчик→[закашшик] سفارش دهنده — ,
грузчик→[грушшик] باربر ، حمال —

Сочетания сж, зж, жж произносятся обычно как долгий звук ж [жж]:
حروف تواُم сж, зж, жж مانند صوت کشیدۀ жж تلفظ میشوند ، مانند:

сжёг→ [жжок] سوزاند، آتش داد — разжёг→ [ражжок] آتش را دوباره شعاله ور کرد، آتش خفته را برافروخت — , вожжи → [вожжы]لگام —

Сочетания тс, тьс, дс произносится как ц или как долгий звук ц [цц]:
حروف تواُم тс, тьс, дс مانند صوت ц یا صوت کشیدۀ цц تلفظ میشوند ، مانند:

боится → [баицца] میترسد — , мыться → [мыцца] شستن — , детство → [децтва] کودکی — , городской→ [гарацкой] شهری — .

К этой категории слов относятся, как правило, все инфинитивы возвратных глаголов:
قاعدتاُ ، کلیه مصدرهای افعال لازم (برگشتی) اینگونه میباشند:
удивляться → [удивлйацца] تعجب کردن — ,
восхищаться → [васхишшацца] تحسین کردن — ,
влюбляться→ [влйублцацца] عاشق شدن — ,

а также 3 лицо единственного числа спряжения глаголов:
و سوم شخص مفرد افعال نیز اینگونه اند:
он удивляется → [удивйаицца] او تعجب میکند — ,
он восхищается → [васхишшаицца] او تحسین میکند — ,
она влюбляется → [влйублйаицца] او عاشق میشود — .

Сочетание чн в словах конечно, нарочно произносится как [шн]:
حروف تواُم чн در کلمات конечно, нарочно مثل шн تلفظ میشود:

[канешна] البته — , [нарошна] قصداُ — ;
в остальных случаях как чн:
در حالی که در موارد دیگر مثل чн تلفظ میشود:
точный → [دقیق], восточный → [васточный] شرقی — , отлично → [атлична] عالی ، ممتاز — , публично→ [публична] علناُ ، آشکار- , гармонично→ [гарманична] هماهنگ — .
Сочетания тч и дч произносятся как долгий звук чч:
حروف تواُم тч و дч مانند صوت کشیدۀ чч تلفظ میشود:

лётчик→ [льйоччик] خلبان -, налётчик → [налйоччик] راهزن ، مهاجم -, от чего → [аччиво] چرا، از چه — , подчеркнуть → [паччиркнуть] تاکید کردن ، خط کشیدن -.

В сочетаниях стн, здн, стк, здк, стл, стск, ндск, нтск, лнц звуки на месте букв т, д и л не произносятся:
در حروف تواُم стн, здн, стк, здк, стл, стск, ндск, нтск, лнц اصوات д, тو лتلفظ نمیشود:
честно→[чесна] شرافتمندانه ، صادقانه — , поздно →[позна] دیر — , жёстко→[жоска] سخت ؛ بی رحمانه — , поездка→[паеска] رفتن ، سفر — , счастливый→[шшасливый] خوشبخت — , растление→ [расление] تباه کردن , марксистский→[марксиский] مارکسیستی — , голландский→[галанский] هلندی — , гигантский→[гиганский] عظیم ، خیلی بزرگ — , праздник → [празник ] جشن ، عید —
солнце→[сонцэ]خورشید — ,
اما

но:
солнечный → [солнечный]خورشیدی ، آفتابی —
место → [места] – جا ، محل ; местный → [месный] — محلی
сердце → [серцэ] – قلب ; сердечный → [сердечный] — قلبی

Мягкий знак «ь» пишется для обозначения мягкости звука. Сравните, например:

علامت «ь» برای نشان دادن نرمی صوت به کار میرود. برای مثال موارد زیر را مقایسه کنید:

мел گچ мель جای کم عمق در دریا
ест میخورد есть هست ، وجود دارد 1. خوردن 2.
вес وزن весьتمام، کامل، همه ، کل
кон وجه در شرط بندی конь اسب نر

Твёрдый знак «ъ» пишется для обозначения твёрдости звука. Сравните, например:

علامت «ъ» برای نشان دادن سختی صوت به کار میرود. برای مثال موارد زیر را مقایسه کنید:

сел نشست съелخورد ( غذا)
ехал میرفت отъехалرفت (با وسیلۀ نقلیه)
отъездرفتن (با وسیلۀ نقلیه)
есть خوردن съестьمزه کردن ، چشیدن
наесться سیر شدن
подъездدر ورودی واحد ساختمانی
подъехалآمد ، نزدیک شد (با وسیلۀ نقلیه)
наехать съездитьرفتن و برگشتن (با وسیلۀ نقلیه)
понаехать съезд 1. کنگره 2. فرو رفتن
съехал رفت

ДОМАШНЕЕ ЗАДАНИЕ:
1. Найдите в учебных материалах урока, выучите произношение и правописание следующих слов на русском языке:

مال کی؟ دوباره ، باز هم زیر گریپ
رایانه خوردن کد نهار
(با ماشین) رفتن حقوقدان استخوان شاخه
کاج دامن گربه (نر)
دارای حجم برس درگاه
ظرفیت عشق تمام ، همه از سه کلک
، شاد مسرور من مهمان پوست درخت
مرغ تخم واضح شاخ
، سخت جامد تفنگ قارچ تالاب
ژانویه هرکس ، هر چیز پهلو قسمت ،سوگند
از چهار خارپشت حمله قلبی کوه
سرنوشت، قسمت عرق رهبر مذهبی در کلیسای ارتودکس
جوان سیب خانه حبوبات
جوانی صندوق جنگل خدا
جنوب ، ثمر میوه جلد کتاب زبان

УРОК 2.
درس دوم

ИМЕНИТЕЛЬНЫЙ ПАДЕЖ
حالت فاعلی
1. а) Вспомните, как читается «о», «е» без ударения.
به خاطر بسپارید که «о», «е» بدون تکیه (فشار) چگونه خوانده میشوند.
I. Именительный падеж имён существительных является первым падежом склонения. Он служит для «именования» существ и предметов: школа, студент, книга. Существительное в именительном падеже в предложении выполняет роль подлежащего и отвечает на вопросы: кто? что? [што?]
حالت فاعلی حالت اول صرف اسامی در زبان روسی است وبرای نامیدن موجودات و اشیاء مانند مدرسه ، دانشجو ، کتاب به کار میرود و فاعل یا مسند را نشان میدهد. حالت فاعلی اسامی همیشه به سؤالات: کی؟ چه؟ چِی؟ جواب میدهد.
Вопрос: кто? относится к одушевлённым существительным, вопрос: что? – к неодушевлённым.
سؤال کی؟ مربوط به اسامی جاندار و سؤال چی؟ مربوط به اسامی بی جان است.

Например:
مثلأ:
Студент изучает книгу.
دانشجو کتاب را مطالعه میکند.
Кто изучает книгу?
کی ( چه کسی) کتاب را مطالعه میکند؟
Студент.
دانشجو.
Студент является существительным в именительном падеже единственного числа.
کلمه » دانشجو» در این جمله در حالت فاعلی مفرد قرار دارد.

Школа находится в центре города.
دبیرستان در مرکز شهر است.
Что находится в центре города?
چه چیزی در مرکز شهر است؟
Школа.
دبیرستان

В персидском языке для обозначения понятий существования, бытия, а также наименования профессий, занятий и т.д. (т.е. для связки подлежащего и сказуемого) употребляется форма глагол-связка بودن , которая в русском языке в настоящем времени отсутствует; вместо неё чаще всего пишется дефис “-“.
در زبان فارسی روابط بین مسند و مسندالیه (مبتدا و خبر) در حالت فاعلی در زمان حال توسط فعل «بودن» بیان میشود اما در در زبان روسی به جای آن «-» نوشته میشود. به طور مثال:
Ты – русский, а я – иранец. تو روس هستی ولی من ایرانی هستم.

Я – врач, а он – инженер.
من پزشک هستم ولی او مهندس است.

Мы – студенты, а они – школьники.
ما دانشجو هستیم ولی آنها دانش آموز هستند.

Итак, как вы заметили, личные местоимения в вышеприведённых примерах стоят в именительном падеже. Давайте рассмотрим личные местоимения в русском языке.

همانطور که ملاحظه کردید ضمایر شخصی در مثالهای ذکر شده در حالت فاعلی قرار دارند. بیایید ضمایر شخصی در زبان روسی را مورد بررسی قرار دهیم.
II. Личные местоимения
ضمایر شخصی

Единственное число مفرد
1. я من
2. ты تو
3. он او (مذکر)
4 она [ана] او (مؤنث)
5. оно [ано] او (خنثی)

Множественное число جمع
6. мы ما
7. вы شما
8 они [ани] آنها ( برای مؤنث، مذکر و خنثی)

Как и существительные, местоимения в русском языке имеют род, о чём будет сказано в последующих уроках.

ضمایر نیز همچون اسامی در زبان روسی دارای جنس هستند که در درسهای بعدی توضیح داده خواهد شد.

III Звуки «о», «у» в русском языке.
اصوات «о», «у» در زبان روسی.

باید توجه کرد که بینо وу در زبان روسی فرق وجود دارد. صوت у مثل «و» در کلمه «دور»، روز» ، «زور» تلفظ گردیده و صوت о مثل » ُ» در کلمه «بُز»، تَشَکُر» خوانده میشود:
Произнесите правильно следующие слова:
کلمات زیر را به طور صحیح تلفظ کنید:

а) Увидеть (دیدن ), угол (گوشه ، راویه ), уголь (زغال ), угостить (مهمان کردن ), угрожать (تهدید کردن ), удар (ضربه ), ударение (تکیه صدا ), удача (توفیق ), удивительно (عجیب ), удивление (تعجب ), удобно (راحت ), удовольствие (لذت ), уж (مار آبی ), ужас (وحشت ), ужасно (وحشت ناک ), уже (تنگ تر ), уже (دیگر ), ужин (شام ), узкий (تنگ ), укроп (شوید ), улица (خیابان ), ум (عقل ), умение ( ماهرت) , уметь (دانستن ، بلد بودن ) , университет (دانشگاه ), уравнение (معادله )

б) оба (هر دو ), обгон (سبقت ), обед (نهار ), обзор (بررسی ), облако (ابر ), область (استان؛ رشته ), обложка (جلد ؛ پوشه ), обман (فریب ), обмен (تبدل ), обморок (بی هوشی ), обнимать (در آغوش گرفتن ), оболочка (پوشینه ), оборона (دفاع ), оборонять (دفاع کردن ), оборот (دور ، گردش ), наоборот (برعکس ), образ (سیما ), образование (آموزش ), обращение (مراجعه ), обстоятельство (امر ، چگونگی ), обсуждать (بحث کردن ), обучать (یاد دادن ، آموزش دادن ), золото (طلا ), город, вода ( آب), воды (آب ها ), другой (دیگر ), доход (درآمد ), гром (رعد ), молния ( برق ), выход ( خروج ), ночь (شب ), носок (جوراب ), песок (شن ).

Что это?این چیست ؟
Это – окно. پنجره است . این
Урок начался. درس شروع شد.
Первый урок. درس اول.

Обратите внимание на произношение «о» с ударением и без.
به تلفظ «о» با فشار و «о» بی فشار توجه کنید.

IV. Произношение звука «ы».
تلفظ صوت «ы».

صوت » ы » در زبان فارسی وجود ندارد. فارسی زبانان هنگام آموختن این صوت با مشکلات معینی روبه رو میشوند. برای تلفظ صحیح این صوت ، باید فک پايین را به پیش حرکت دهیم.

Произнесите правильно следующие слова:

کلمات زیر را به طور صحیح تلفظ کنید:

Ты, мы, вы, мыть (شستن ), мыл (شست ), мыло (صابون ), мыльница (جاصابونی ), мысль (فکر ), мыслить (فکر کردن ), мыслитель (متفکر ), мышление (تفکر ), мышь (موش ), мышиный (از موش ), мышеловка (تله موش ), мышца (ماهیچه ), мышцы (ماهیچه ها ), ныть (نق نق زدن ), нытик (نقنقو ), ныне (اکنون ), нырять (شیرجه رفتن ), рык (غرش ), рычать غرش کردن ) ), бык (گاو نر ), мычать ( مع مع کردن ), рыть (کندن ), рысь (سیاه گوش ), кадык (استخوان حنجره ), сыр (پنیر ), сыворотка (سرم، شیر بدون چربی ), сын (پسر ), сыч (جغد ), дыня (خربزه ), тыква (کدو ), тысяча (هزار ), тычинка (میله نر ), зычный (کلفت ), зыбкий (متزلزل ), дышать (نفس کشیدن ), сыпь ( جوش بدن( غرور جوانی) ), сытый (سیر ), пыл (حرارت ), дым (دود ), тыл (پشت ، عقب ), пылать (شعله ور بودن ), пылить (گرد و خاک بلند کردن ), пылесос (جاروب برقی ), пыль (گرد ، غبار), пыльца (گرده ), пытать (شکنجه کردن ), пытка (شکنجه ), пыхтеть (نفس نفس زدن ), рыжий (سرخ مو ), рыба (ماهی ), рыбак (ماهی گیر ), рычаг (اهرم ), высота (ارتفاع ), слёзы (اشکها ), силы (نیروها ).

Выть – زوزه کشیدن Собака выла ( سگ زوزه کشید ).
Вынуть – درآوردن Он вынул руки из кармана ( او دست خود را از جیب بیرون آورد ).
Вы должны выучить этот урок .
را باید بیاموزید. شما این درس
Мы сегодня идём на выборы выбирать депутатовما امروز به انتخابات میرویم تا که نامزاد ها را انتخاب کنیم.

В русском языке отсутствуют такие звуки, как:،غ خ، ج،ق، ع،ه
در زبان روسی اصوات فوق وجود ندارد.

V. Русский звук «х» соответствует персидскому звуку ح в словах:صلح ، سلاح
صوت روسی «х» با صوت فارسی » ح» در کلمات » صلح ، سلاح» تطابق دارد.

Произнесите правильно следующие слова:
کلمات زیر را به طور صحیح تلفظ کنید:

Халат (خلعت ), халва (حلوا ), характер (اخلاق ), хвастать (لاف زدن ), хвост (دُم ), хирург (جراح ), химия (شیمی ), сверху (بالا ), хитрый (حیله گر ), хлеб (نان ), холодный (سرد ), холодильник (یخچال ), хлопок (پنبه ), хлопок ( ), ходить (رفتن ), хозяин (صاحب ), сахар (شکر ), хотеть (خواستن ), хороший (خوب ), хранить (حفظ کردن ), размах (دامنه ), сноха (زن پسر ), хромой (لنگ ), сваха (خواستگار زن ), хуже (بدتر ), стихи (شعر ), сухой (خشک ), сходство (شباهت ), сход (گردهمائ ), всход (جوانه(گیاه) ), восход (طلوع ), заход (غروب ), вход (ورود ), выход (خروج ), тихо (با صدای کم، یواش ), техника (تکنیک، فن ), технология (تکنولوژی ).

Я купил в магазине хлеб. من در مغازه نان خریدم.
Кто купил в магазине хлеб? کی در مغازه نان خرید؟
Я. من.
Где я купил хлеб? من کجا نان خریدم؟
В магазине. در مغازه

Обратите внимание, что в персидском предложении сказуемое (глагол) всегда стоит на последнем месте, в русском же предложении место сказуемого чаще всего – произвольное.

باید توجه کرد که مسندالیه در جمله فارسی همیشه در آخر قرار دارد در حالی که در جمله روسی جای مسندالیه ثابت نیست و اکثراُ در وسط جمله قرار میگیرد.

Это – мама. Кто это? این مادر است. این کی است؟
А это кто? Это – папа.و این کی است؟ این پدر است .
Что это? Это – школа. این چیست؟ این دبستان است.
А это что? Это – книга.و این چیست؟ این کتاب است.
Он – студент. . او دانشجو است
Кто студент? کی دانشجو است؟
Он. او.
Он кто? Студент. . او کی است؟ دانشجو است.

Обратите внимание, что в русских предложениях глагол-связка بودن в настоящем времени отсутствует.
توجه داشته باشید که در جملات روسی در زمان حال ، فعل ربط «بودن» وجود ندارد.

2. Домашнее задание.
تکلیف خانگی.
а) Повторите произношение «о», «у», «ы».
تلفظ «о», «у», «ы» را تکرار کنید.
б) Выучите новые слова.
کلمات نو را بیاموزید.
в) Читайте приведённые в уроке примеры.
مثالهای ذکر شده در درس را بخوانید.
г) Переведите на русский язык следующие предложения:
جملات زیر را به روسی ترجمه کنید:

1. تو ایرانی هستی ولی من روس هستم. 2. او کتاب را مطالعه میکند. 3. پدر در مغازه نان خرید. 4. ما دانشجو هستیم. 5. این کتاب است. 6 . من دانشجو هستم. 7. او جراح است. 8. او دست خود را از جیب بیرون آورد.